تولید روی خط نقاله ها/ دست‌هایی که عاشق کار هستند
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۰۲۷۳۴
خبرگزاری مهر، گروه استانها - سمیه اسماعیل زاده: حرکت ورق‌های فولادی روی نوار نقاله، صدای چرخش چرخ دنده‌ها و غلتک‌ها، فرم گرفتن و خمش ورق‌ها و سرانجام کوبش بی‌امان پروفیل‌های آماده به انتهای خط تولید، بیانگر جریان حیات در این کارخانه است.
همه این صداها چنان بلند است که گفتگوها به گوش نمی‌رسد و هرچند شاید همه این صداها آزاردهنده به نظر رسد اما این، صدای خوش‌آهنگ نفس کشیدن تولید صنعتی است؛ صدایی که ده سالی بود از این کارخانه به گوش نمی‌رسید و حالا دوباره طی این دو سال اخیر با همت و سرمایه بخش خصوصی و همراهی بخش دولتی جانی در آن دمیده شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همراه تیم جام رسانه‌ای امید گشت‌وگذاری در شهرک صنعتی ساری داشته‌ایم و سیدجواد حسینیان، مسؤول بسیج کارخانجات و کارگری سپاه کربلا به عزم سپاه کربلا در راستای رفع موانع تولید و دستیابی به موفقیت‌هایی در این راستا اشاره می‌کند و یکی از بسترها برای تحقق فرامین رهبری و شعار سال را حضور رسانه‌ها در خط مقدم جبهه اقتصادی می‌داند و می‌افزاید: این مجموعه تولیدی چندین سال تعطیل شده بود اما با عزم مدیریت کارخانه به چرخ تولید بازگشته است و سعی داریم تا با انعکاس این اخبار در تقویت این مجموعه گام مثبتی برداریم.
داود زمانی، مدیرعامل یک شرکت تولیدی به روزهای رکود و ورشکستگی این کارخانه اشاره می‌کند و می‌گوید: پس از خرید این کارخانه، با سعی و تلاش اعضا و پرسنل شروع به کار کردیم و اکنون این کارخانه با ۳۰ نفر کارگر در حال تولید است و در صورت رفع برخی موانع و مشکلات این تعداد اشتغال بیشتر نیز خواهد شد.
چرخیدن چرخ کارخانه‌ها بدون دست‌هایی که پیچ و مهره‌ها را سفت می‌کنند، مواد اولیه را در ابتدای دستگاه‌ها قرار دهند و اگر ایرادی در مسیر رخ داد سریع آن را رفع کنند و گام به گام با تولید محصول به پیش بروند و در انتها خط تولید، محصول را کنترل و آماده بارگیری کنند، قابل تصور نیست؛ دست‌هایی که دائم در حال تلاش و تحرک‌اند و در سال‌های کار و تلاش با چین‌های زیاد و زخم‌ها روی این دست‌ها هویداست.
زیر نوار حرکت ورق فولادی خم شده است تا اولین ورق به درستی وارد دستگاه فرم دهی شود و وقتی از درست بودن جریان حرکت مطمئن می‌شود، بیرون می‌آید و دوباره نگاه کنترل‌گرش را روی ورق‌های در حال حرکت متمرکز می‌کند، بدون توجه به انبوه دوربین‌ها و گوشی‌ها که به سمتش زوم کرده‌اند.
حدود ۳۰ کارگر در این کارخانه پروفیل‌سازی مشغول به کارند، یکی از این کارگران به خبرنگار مهر می‌گوید: هرچند پایه حقوق قانون اداره کار کم است اما کارفرمای این کارخانه به فکر کارگران مجموعه بوده و با توجه به شرایط اقتصادی جامعه در مناسبت‌های مختلف مانند ماه رمضان، عید نوروز و روز کارگر بسته‌های معیشتی اهدا می‌شود.
اینکه در جایی شاغل باشی اما زمان پرداخت حقوق مشخص نباشد برنامه‌ریزی برای زندگی را بهم می‌ریزد و او می‌گوید: به زبان ساده بگویم ما قشر کارگر لنگ پول هستیم و اگر جایی باشد که حقوقت را به‌موقع پرداخت کند و مطمئن باشی که همیشه حقوقی وجود دارد، کارگر امیدوار می‌شود و می‌تواند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کند، تجربه کار در شرکت‌هایی که قبلاً کار می‌کردم به‌گونه‌ای بود که زمان پرداخت حقوق مشخص نبود و گاه حتی برای چند ماه به تعویق می‌افتاد اما اینجا این امید را تجربه کرده‌ایم چراکه در طی این مدت، هر دوم یا سوم ماه حقوق پرداخت می‌شود و یکی از بهترین مزیت‌های این مجموعه همین امر است.
امنیت شغلی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های قشر کارگری است و کاوه کارگر دیگری می‌گوید: مدیرعامل کارخانه فردی پرتوان و دارای اهلیت است که این امید را در ما ایجاد کرده که تا پایان بازنشستگی می‌توانیم در همین مجموعه مشغول به کار باشیم و این احساس امنیت شغلی به ما انگیزه می‌دهد و عاملی برای افزایش تولید هم می‌شود.
به کارخانه دیگری می‌روم، کارخانه تولید پروفیل یو.پی.وی.سی، آن صدای بلند خط تولید در اینجا کمتر و همه چیز مرتب و در نظمی مشخص در حال تکاپو است؛ روی هر خط چند کارگر مشغول کار هستند، یکی دکمه حرکت خط را می‌فشارد و دیگری پروفیل‌های یو.پی.وی.سی آماده را نایلون می‌کشد و دو نفر دیگر مجموعه پروفیل‌های آماده را به شانه می‌گیرند و تا تریلی که درست تا درب مجموعه آمده بار می‌زنند و هر خط به ترتیب این حرکت را تکرار می‌کند.
چند نفر از کارگران یکی از این خطوط تولید را مخاطب قرار می‌دهم، آنها نیز طبق قانون کار حقوق می‌گیرند اما این میزان کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهند، با مدیرعامل کارخانه صحبت کرده‌اند کمی پاسخ گرفته‌اند اما با توجه به گرانی‌ها این میزان کافی نیست، با این حال می‌گویند: از کار در این مجموعه تولیدی ناراضی نیستیم و تاکنون این شرکت کسی را به دلیل کاهش تولید یا رکود تعدیل نکرده است.
پای صحبت کارگران بنشینی، همچون دیگر طیف‌ها خواسته‌هایی برای امیدواری و بهتر شدن زندگی‌شان دارند همچون بیمه تکمیلی، توجه به سختی کار، افزایش پایه حقوق قانون کار و ….
در این حوزه از مسؤول بسیج کارگری سپاه کربلا استان مازندران به‌عنوان ملجایی برای قشر کارگران می‌پرسم که تا کنون چه اقداماتی برای این قشر انجام شده است و او می‌گوید: جلسات مختلفی با شوراهای کارگری و کارفرمایی داشته‌ایم و صدای کارگران را از طریق شورا و انجمن کارگری و کارفرمایی می‌شنویم و ما هم در کنار کارگران هستیم.
شبکه کارگری نزدیک به ۶۰۰ هزارنفری در استان مازندران که با احتساب خانواده‌هایشان به بیش از ۲ میلیون نفر می‌رسد
سید جواد حسینیان با اشاره به شبکه کارگری نزدیک به ۶۰۰ هزارنفری در استان مازندران که با احتساب خانواده‌هایشان به بیش از ۲ میلیون نفر می‌رسد، بر ضرورت توجه ویژه به این خانواده بزرگ تأکید می‌کند و می‌افزاید: جلسات مختلفی در حمایت از این قشر شریف داشته‌ایم و در جلسه اخیر نیز بسته پیشنهادی‌ای در حوزه حقوق و دستمزد ارائه کرده‌ایم تا در سال آینده بر اساس نرخ تورم جهش بهتری را در حقوق و دستمزدها شاهد باشیم و معیشت کارگران را تقویت کنیم.
حل مشکلات کارخانجات نیز در بهبود وضعیت کارگران اهمیت دارد و مسؤول بسیج کارخانجات و کارگران سپاه کربلا مازندران در این رابطه می‌گوید: در قالب پنج‌شنبه‌های امید سعی در تسریع روند رفع موانع تولید داشته‌ایم و در این راستا از ۲۶۰ مجموعه تولیدی بازدید و مشکلات حدود ۴۰ مجموعه تولیدی را با توجه به ظرفیت‌های خود در استان و کشور رفع کرده‌ایم؛ چراکه عقیده داریم، رکود شرکت و تعدیل کارگران زنجیره‌ای از مشکلات را ایجاد خواهد کرد اما رفع مشکلات مجموعه‌های تولیدی و احیای آنها در کنار افزایش تولید و توسعه، موجب بهبود معیشت کارگران شده و امنیت شغلی آنها تضمین می‌شود.
اولین رویداد جام رسانه‌ای با شعار #پیشرفت ایران، #پیشرفت مازندران، # اخبار امیدآفرینی در ساری برگزار شد.
کد خبر 5992586منبع: مهر
کلیدواژه: رونق تولید جهش تولید ساری بوشهر بارش برف حادثه تروریستی کرمان تبریز انتخابات مجلس شورای اسلامی خطبه های نماز جمعه کرمانشاه اردبیل ایلام همدان سنندج کرمان مشهد استان کردستان مجموعه تولیدی داشته ایم سپاه کربلا دست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۰۲۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمول تعیین دستمزد کارگران تغییر می‌کند؟
وی در گفتگو با تابناک با تاکید بر اینکه تعیین عادلانه دستمزد یعنی دادنِ فرصتِ چانه‌زنی و اعمال نفوذِ برابر به تمام طرفین مذاکره گفت: مسئولیت تعیین دستمزد در قانون کار در چارچوب یک نظام چانه‌زنیِ سه‌جانبه است و مجلس ساختار چانه‌زنی ندارد. سپردنِ تعیین حقوق کارگران به مجلس، عملا به معنای بی‌صداترکردن و بی‌نظرتر کردنِ کارگران است.
میرغفاری گفت: شورایعالی کار تنها جایی است که کارگران میتوانند بر سرِ معیشتِ خود چانه‌زنی کنند، که به نظر می‌رسد وزیر کار می‌خواهد همین را هم نقض و مسئولیت تصمیم‌گیری در رابطه با حقوق و دستمزد را واگذار کند.
نماینده کارگران در شورایعالی کار گفت: ایراد شورایعالی کار، به عنوان یک ساختار سه‌جانبه، این است که دولت به عنوان کارفرمای بزرگتر که قدرتِ بیشتری برای چانه‌زنی دارد، نهایتا در مورد دستمزدِ کارگران تعیین تکلیف می‌کند. اگر دولت در این ساختارِ سه‌جانبه نقشِ واسطهگری و تنظیمگریِ خود را به درستی انجام دهد و در مذاکراتِ مزدی و سایر مذاکراتِ شورایعالی کار، میانه‌گری کند به عدالت نزدیک می‌شویم. نیازی نیست برای دستمزدِ عادلانه کار را به مجلسِ شورای اسلامی که فاقدِ ساختار سه‌جانبه است واگذار کنیم.
میرغفاری تاکید کرد: سه جانبه‌گرایی انحصارا خاص ایران نیست؛ بیش از ۹۲ کشور عضو سازمان بین‌المللی کار با ساختار سه جانبه‌گرایی، حقوق و دستمزد را تعیین می‌کنند؛ حتی در کشور‌هایی که نظام سرمایه داری لیبرال در آن حاکم است نیز سه‌جانبه‌گرایی رعایت می‌شود.
وی بیان کرد: اینکه عده‌ای می‌گویند مذاکرات را به مجلس می‌سپاریم و نظرِ گروه کارگری را هم جویا می‌شویم، با سه‌جانبه‌گرایی فاصله دارد. سه‌جانبه‌گرایی همانطور که قبلا گفتم به معنای مذاکره و گفتگو در یک موقعیتِ برابر با شرکای اجتماعی است. نباید نقش کارگران را در مذاکراتِ مزدی بیش از این تقلیل داد، طوری که آنها در مورد حقوق کارگران فقط یک نظرِ ساده بدهند! به این کار چانه‌زنی نمی‌گویند و چه بسا در سال‌های بعد همین را هم از آنها بگیرند.
میرغفاری گفت: ساختار سه‌جانبه‌ی شورایعالی کار ذیل قانون کار و مربوط به بخش خصوصی است. قانون کار نیز یک قانون آمره است و برای جلوگیری از بهره‌کشی از کارگران در مقابل کارفرمایان نوشته شده است. همین قانون وظیفه‌ی تعیین حداقل حقوق را بر عهده‌ی شورایعالی کار گذاشته است. اگر قرار است قانونگذار برای حداقل دستمزد تعیین تکلیف کند، عملا واردِ حوزه‌ای شده که به آن ربطی ندارد. در واقع تصمیم‌گیری در مورد روابط بین کارگران و کارفرمایانِ بخش خصوصی وظیفه‌ی مجلس و دولت نیست که بدون حضور شرکای اجتماعی تصمیم بگیرند.
این نماینده کارگری گفت: این ساختار سه‌جانبه در دولتهای مختلف نقض شده است، اما مسئله این است که باید برای قدرتمند کردن و واقعی‌تر کردنِ این ساختار تلاش کنیم. باید قدمی رو به جلو داشته باشیم نه اینکه هر روز یک قدم از حقوقِ خود عقب‌تر برویم؛ در واقع نباید فرصتِ چانه‌زنی را واگذار کرد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد